نسخه چاپی
ارسال به دوستان
از پرونده «وام عشقی» تا صندلی پرسپولیس | پیمان حدادی چطور با دو عکس روی سکو مدیرعامل شد؟
پیمان حدادی صبح روز یکشنبه به‌عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس انتخاب شد؛ فردی که جز عضویت در هیئت‌مدیره، نه‌تنها هیچ سابقه‌ای در باشگاه ندارد، بلکه هیچ ارتباطی هم با فوتبال پیدا نمی‌کند.
پس از استعفای رضا درویش از مدیرعاملی پرسپولیس، گفته می‌شد علی اینانلو، عضو هیئت‌مدیره که به مالک سهام اکثریت باشگاه یعنی مهدی احمدی (مدیرعامل بانک شهر و مدیرعامل مستعفی) نزدیک است، مدیرعامل بعدی باشگاه خواهد شد. اینانلو آن‌قدر به این سمت نزدیک بود که برانکو در مصاحبه‌ای با رسانه‌های ایرانی گفت: با اینانلو «مدیرعامل بعدی پرسپولیس» صحبت کرده‌ام. با این حال، اطلاعات منتشرشده درباره سوابق و پیشینه این فرد، همراه با واکنش منفی هواداران، مسیر او برای نشستن بر صندلی مدیرعاملی را مسدود کرد. البته در این میان نباید از نقش پنهان پیمان حدادی، رئیس هیئت‌مدیره و سرپرست وقت مدیرعاملی باشگاه، چشم‌پوشی کرد.
جنجال وام عشقی!
پاسخ به این سؤال که حدادی از کجا آمد، با رجوع به حافظه اینترنت سخت است؛ چرا که تا پیش از سال ۱۴۰۰ نامی از او دیده نمی‌شود. تنها در آن سال بود که با روی کار آمدن مجید عشقی به‌عنوان رئیس سازمان بورس، حدادی ابتدا به‌عنوان دستیار ویژه او در امور سهام عدالت مشغول به کار شد و سپس به ریاست اداره نظارت بر بورس‌ها رسید. پس از کنار رفتن عشقی به‌دلیل پرونده موسوم به «وام عشقی»، حدادی نیز از بورس خداحافظی کرد.
حدادی، دانش‌آموخته اقتصاد از دانشگاه آزاد، در سال ۱۴۰۲ و پس از واگذاری پرسپولیس به کنسرسیوم بانکی، به‌عنوان نماینده بانک ملت –که بخشی از سهام باشگاه را در اختیار دارد– به هیئت‌مدیره اضافه شد. این در حالی بود که حتی یک روز سابقه مدیریت یا فعالیت در حوزه ورزش و فوتبال نداشت. او در آن مقطع یکی از مدافعان سرسخت رضا درویش بود و هر زمان بحث تغییر مدیرعامل مطرح می‌شد، می‌گفت: «نباید به ترکیب برنده دست زد.»
منابع آگاه می‌گویند حدادی با همین نزدیکی به درویش –که عملاً ساختار باشگاه را در کنترل خود داشت– کم‌کم از یک عضو اقتصادی کم‌تأثیر به رئیس هیئت‌مدیره تبدیل شد و در انتظار لحظه خاص ماند.
لحظه خاص حدادی رسید
از زمانی که فضا علیه درویش در سکوها و رسانه‌ها ملتهب شد، حدادی مراقب بود در درون باشگاه به رکن قدرت (رضا درویش) نزدیک بماند، اما در رسانه‌ها و فضای عمومی فاصله‌اش را حفظ کند و حتی گاهی از او انتقاد کند تا در ذهن هواداران با درویش یکی دانسته نشود. او اشتباه اینانلو را تکرار نکرد.
حدادی با همین تاکتیک در جلسه هیئت‌مدیره برای انتخاب مدیرعامل توانست اینانلو را کنار بزند. استدلالش این بود که هواداران اینانلو را نمی‌خواهند و با انتخاب او فضای سکوها و صفحات هواداری همچنان ملتهب می‌ماند. حدادی هفته گذشته در یک برنامه تلویزیونی بارها تأکید کرد که هدف مدیران پرسپولیس باید «برآورده کردن خواسته‌های هواداران» باشد.
در نهایت، او با وجود آنکه تنها سوابق اقتصادی –آن هم بدون دستاورد مشخص– در کارنامه‌اش داشت، در روز یکشنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۴ مدیرعامل باشگاهی با ده‌ها میلیون هوادار شد. باشگاهی که مدیرعاملی آن به بزرگان فوتبال و مدیریت کشور مانند دادکان، صفایی فراهانی، عزیزی خادم و دیگران نرسید، اما حالا حدادی را در رأس خود می‌بیند.
نمی‌شود از گذشته فرار کرد
حدادی در زمانی که انتقادات از مدیریت پرسپولیس به‌ویژه رضا درویش به اوج رسیده بود، رئیس هیئت‌مدیره باشگاه بود. ماجرای ارتباط باشگاه با یوسفی (هوادار متمول)، زیان انباشته سنگین پرسپولیس، پرونده‌های انتقال فخریان از شمس‌آذر، بیفوما از استقلال خوزستان، فسخ‌های یک‌طرفه لحظه آخری که ده‌ها میلیارد ضرر به باشگاه زد، استخدام و اخراج کارتال با پرداخت غرامت، یا حتی جذب وحید هاشمیان که از ابتدا شکست‌خورده به نظر می‌رسید و در نهایت ۵۰ میلیارد تومان هزینه روی دست باشگاه گذاشت، همگی با اطلاع و حمایت حدادی انجام شد. با این حال، او در هفته‌های اخیر طوری رفتار کرده است که گویی از اتفاقات گذشته بی‌خبر بوده و اکنون آمده تا روندهای غلط را اصلاح کند.
انتخاب حدادی با تکیه بر توان داخل!
یکی از مدیران باشگاه پرسپولیس در گفت‌وگو با رویداد۲۴ درباره چرایی انتخاب حدادی گفت: «با تکیه بر توان داخل، مدیرعامل را انتخاب کردیم.» این پاسخ به انتقاد کسانی بود که معتقد بودند مالکان باید مدیری کاربلد و مطرح را از میان چهره‌های باسابقه فوتبال انتخاب می‌کردند، نه فردی که تفاوتی با مدیرعامل مستعفی ندارد. این جمله همچنین نشان می‌دهد که انتخاب مدیرعامل جدید تحت فشار گروه‌هایی درون باشگاه –احتمالاً نزدیکان درویش– انجام شده است.
منتقدان می‌گویند اگر حدادی می‌خواهد نشان دهد از مدیران قبلی جداست، باید تمام ابهامات دوره درویش را به‌صورت شفاف در اختیار رسانه‌ها و نهادهای بازرسی قرار دهد و همچنین دخالت هوادار متمول را از امور اجرایی باشگاه قطع کند. با این حال، اخبار رسیده حاکی از آن است که حدادی برخلاف اظهاراتش همچنان ارتباط نزدیکی با این فرد دارد.
حدادی هم مثل سلطانی‌فر و فتح‌الله‌زاده
حدادی در مصاحبه‌هایش بارها تأکید کرده که هوادار پرسپولیس است و به ورزشگاه می‌رفته. او حتی تصاویری از حضورش روی سکوها منتشر کرده تا این تصور ایجاد شود که مدیرعامل جدید از دل هواداران برآمده است. اما واقعیت این است که اگر ساختار معیوب انتخاب مدیران ورزشی وجود نداشت، او هرگز به چنین سمتی نمی‌رسید.
اهالی فوتبال می‌پرسند: چرا فردی بدون سابقه ورزشی و مدیریتی، صرفاً با چند عکس هواداری، باید مدیرعامل یکی از دو باشگاه بزرگ کشور شود؟ پاسخ این پرسش را شاید بتوان در رویه‌ای دانست که سال‌هاست در مدیریت ورزش ایران جریان دارد؛ همان‌طور که مسعود سلطانی‌فر به‌دلیل «اطلاعات ورزشی قابل توجه» وزیر ورزش شد، یا علی فتح‌الله‌زاده با «تحلیل‌های خوب فوتبالی» مدیرعامل استقلال شد، حالا هم پیمان حدادی با دو عکس روی سکوها مدیرعامل پرسپولیس شده است.
